3.11.13 - Help

Tak bardzo za tobą tęsknię! Nie mogę uwierzyć, że to co miałyśmy tak szybko się skończyło. Nie mogę sobie wybaczyć, że zmarnowałam choćby sekundę obrażając się na Ciebie. Teraz oddałabym wszystko by wrócić, wrócić tam gdzie, wiem, że byłam najszczęśliwsza, choć myślałam, że nienawidzę tego miejsca i tych ludzi, to było to najlepszą rzeczą jaka mnie spotkała. Ty nią byłaś i zawszę będziesz, nawet jak jesteś teraz tak daleko, nawet jeśli nigdy ci tego nie wyjawię, tylko ty mnie utrzymywałaś. Umiałaś sprowadzić na ziemie, dodać mi pewności siebie lub mi ją odebrać kiedy była taka konieczność. Widziałaś mnie słabą, silną, szczęśliwą i w rozpaczy, walczącą i poddającą się. Znałaś wszystkie moje sekrety i nigdy tego nie wykorzystałaś.
Zawsze się zastanawiałam  dlaczego wybrałaś mnie na swoją przyjaciółkę skoro mogłaś wybrać każdego, wszyscy Cie lubili, więc dlaczego ja? Co zobaczyłaś we mnie czego nie zobaczyli inni, czego nadal nie widzą. Przecież nie mogłam Ci nic dać i wiem, że tego nie oczekiwałaś, więc dlaczego?
Teraz czuję jak się oddalasz, jak tracisz zaufanie do mnie, jak nie mówisz mi wszystkiego, jak odległość nas dzieli, a ja płaczę, czując, że odchodzisz, że już prawie odeszłaś. Wciąż się bałam, ze odejdziesz, że znajdziesz kogoś innego, ale nigdy nie dopuszczałam do siebie tej myśli,a teraz nie tylko myśli mnie uderzyła, to naprawdę się stało.
Ja zostałam, czuję się znów taka samotna, nikt ze mną nie rozmawia, nie mam w klasie koleżanek, ostatni raz szczerze się śmiałam w wakacje, kiedy byłam z Tobą.
Widzę jak otacza mnie ciemność. Zaczynam się bać samej siebie, ale jeśli mnie zawołasz to przybiegnę, przybiegnę. Zrobiłabym wszystko żeby znów wrócić do naszej szkoły, ale wiem, że ty tego nie chcesz, bo ty już...nie potrzebujesz mnie. A ja nadal potrzebuje pomocy. Potrzebuję TWOJEJ pomocy.

Margaret